Rennen in Tanzania!

Zowel hier als thuis: het stemmetje in mijn hoofd.... WEL OF NIET RENNEN!!! Zo ook nu heb ik mezelf toe gedwongen om toch de eerste stap te zetten. Geen last meer van me buik dus gaan met de banaan!!!

Aflevering 13 van de Belg. Dacht begin niet opnieuw ga ongeveer als in Nederland verder. Ik heb het hele programma volgehouden. Ik had gedacht dat ze zou zeggen dat ik op de helft was zodat ik kon omdraaien. Maar nee ze zei 4 voor einde je bent er bijna. Oef slik en moest nog terug.
Ik dacht: "ik ga de route Moshi nemen". Niet dat er veel keus was. Of richting Moshi of richting town. Aan gezien ik die route bijna elke dag neem nam ik Moshi. Voorbij de mooie waterval. Echt daar ga ik mooie foto's nemen. De brug is wel wat eng voor mensen met hoogtevrees aan gezien ik het af en toe ook eng vind omdat je naar beneden kan kijken tijdens het lopen. De terugweg ben ik er over heen gejoggen. Dat was wel snel. Hihi Dus greet mooie route voor jou. Je kan ook op de weg lopen, aangezien iedereen hun eigen weg kiezen. Alhoewel er veel politie controleert langs de weg... zo ook die passende ik tijdens het rennen.

Ontzettend veel aanspraak gehad onderweg. Ondanks de oortjes in mijn oren wilde ze contact.  Soms wel erg vermoeiend die mensen hier... en soms wel erg lief de positieve aanmoedigen datnik goed bezig bent...

Het was heuvelachtige gebied om te rennen. Gelukkig met Lisa en de Belg in mijn hoofd is het me gelukt. En nog 10min verder gerend.  was ook te ver door gerend. Verder laatste 15 min uit gelopen. Hahaha

Na het rennen heerlijk uitgezweet en wilde daarna mijn douche emmer lekker warm maken. Helaas schoten de stoppen steeds door bij de waterkoker. Dat werd dus een koude douche... ondanks dat... ik ben wezen rennen. TROTS OP ME ZELF! Nu volhouden.