Ik wilde erg graag weer terug naar Moshi. Nu met een hele andere doel als vorige keer. Ook dit keer stapte ik in de bus vlak bij mijn huis. Je moet nagaan dat je in een erg volle trein stap tijdens spitsuur. Dicht tegen elkaar. Uiteraard ook dit keer stonden we erg dicht in elkaars persoonlijke ruimte. Ach eigenlijk raak je er aan gewent en kan je nog je arm spieren oefenen ook... want de bus rijd natuurlijk lekker pittig door. Tijdens het rijden zat er ineens iemand aan me been. Op zich niet erg maar ben toch altijd wel op me hoede. Was een klein kind die zich vast hield. Vooruit! Na 45 min staan kon ik gelukkig nog 30min zitten. Dit keer hadden we geen tussenstop bij een andere bushalte en zag gelijk dat we in Moshi waren aangekomen. eenmaal uit de bus moest ik toch even oriënteren waar ik ben. Gelukkig schijnt de zon volop. Had ook geen zin om jas of paraplu mee te nemen. Laten we hopen dat het droog blijft. :-D
Toch maar gevraagd waar ik de Kilimanjaro coffee lounche kan vinden. Uiteraard aan jongens die alleen hello how are you! Kunnen in het Engels. Moja na moja (als maar rechtdoor) ken ik gelukkig en handen gebaren ook. Dus ik ging op d voet richting de Kilimanjaro coffee lounche dacht ik. Jaja ik kwam stelletje wazungu (blanken) tegen en vroeg of ze hier bekend waren en gaven in het Nederlands antwoord. Helaas wisten ze het niet en wezen ze me naar een andere Kilimanjaro lounche. Daar vroeg ik waar het was en kreeg gelukkig duidelijk antwoord. Hij maakte zelfs een tekening van. Helemaal super. Hij vroeg hoe ik ging en ik wilde lopen. Zou wel 10min lopen zijn. Oké. De route wees me weer helemaal terug naar de jongens die me die kant op wezen en klein stukje verder. Onderweg nog met een man gesproken hij vroeg wat ik hier kwam doen dus vertelde ik wat ik ging doen. Hij had een safari bedrijf en wilde me de weg wel wijzen. Kreeg zijn nummer voor het geval dat en volgde weer mijn pad. Stukje verder sprak er een man op een motor me aan (wat mis ik er om op te rijden) en vroeg waar ik heen wilde. Ik zei waar ik heen wilde en dat ik geen pikipiki (motor) nodig had. Hij wees me de weg, en zei die weet ik al. Bij de kloktower rechts... en eindelijk zag ik onze (Lisa, Kitty en mijn) coffee lounche...
Bij binnen komst was er in dat jaar veel veranderd. En zag de bedienster van vorigjaar. Kon niet laten om te zeggen dat ik haar nog herkende. Natuurlijk (schande) herkende ze mij niet meer.. Onze tafel was vrij en ging hier zitten. En bestelde mijn hamburger met cola. Jummie!!!
Even genieten daarna verder Moshi verkennen!
O, wat leuk. Ja wel wat veranderd. Maar het eten ziet er nog oke uit. En de serveerster kent je niet meer. Schande. We hebben haar nog wel zo goed getipt! Je bent nog steeds aan de cola zie ik....:)
BeantwoordenVerwijderenAls ik uit ga, drink ik cola. Thuis drink ik water met cloor (doe tegenwoordig druppels in om het te desinfecteren) en thee! Mare was weer goed, en je heb de weg goed gewezen hoe ik moest lopen! Dankje daar voor!
BeantwoordenVerwijderenWat een super leuke foto, waar je op staat met onze namen! En wat een schande dat ze je niet meer herkende. Het is immers maar een jaar geleden. En wij waren best oke klanten denk ik zo LOL
BeantwoordenVerwijderenEeeek choolwater.. Yuk! Maar de thee zal wel e oke zijn
Grappig hoe iedereen zo behulpzaam is in Moshi he :D
Ja super behulpzaam. Willen ze wel graag een tip voor hebben uiteraard ;)
BeantwoordenVerwijderenHeel behulpzame mensen. Alleen sommige willen vaak dat je wat koopt of.... Toch leuk te lezen dat je het hebt gevonden.
BeantwoordenVerwijderenhm bhulpzame mensen die graag fooi of dat je wat gaat kopen of een safari boekt bij ze! Gelukkig kan ik goed Hapana (nee) zeggen!
BeantwoordenVerwijderen