Rubondo verhaal

Mijn safari is geslaagd. Met onwijs leuke gezelschap was het een heerlijk weekend. Emma heeft ontzettend goed deze safari geregeld, daarin lijkt ze erg op mijn vriendin Lisa. Niet alleen op het geregel maar ook omdat ze bezorgd om me is. Emma is een schat, leuke vriendin er bij.


De reis naar Rubondo was een hele onderneming. Het is namelijk een lang reis wat we moesten afleggen. Van Arusha naar Rubondo. Dit is helaas niet binnen een dag gelukt. We zijn uiteindelijk blijven slapen in .... We zijn met shuttle bus naar Kilimanjaro Airport gegaan, met het vliegtuig naar Mwanza. Tijdens het vliegen zagen we de Kilimanjaro en Mount Maru erg goed. We waren boven de wolken waardoor we de top goed konden zien. In Mwanza heeft Emma een taxi geregeld om ons naar het busstation te brengen wat 26 km van het vliegveld aflag. Daarbij heeft de chauffeur ook onze bus ticket geregeld en goede zitplaatsen. De reis met de bus was een onderneming, voor we gingen rijden waren we al 45 min verder.
De bus reed rond 13.15 weg. En kwamen aan in Geita om 16.30. We moesten nog een stop maken, waarbij iedereen er uitstapte en omdat we ergens waren waar ze geen of nauwelijks Engels praten volgde we ze.
We hadden een iemand die redelijk Engels kon en vertelde ons dat we met de boot over moesten. Alle passagiers moesten uitstappen, betalen, op de veerpont en weer aan wal in de bus om verder te rijden. Gelukkig in Geita kwamen we Maarten tegen en ging onze reis met zijn drieën verder. Maarten sprak redelijk goed Swahili waardoor we al snel een bus hadden om ons verder te brengen. We kwamen in het donker aan in ....
Onderweg hadden we nog een dronken man in de bus zitten die erg veel aandacht nodig had. Emma is twee keer goed boos op hem geworden waardoor die uiteindelijk rustig in een hoekje zat en uiteindelijk uit is gestapt. Deze bustocht was zonder al te veel veerringen.
Waardoor we elke heuvel / kuil voelde in de weg. Moest zelfs af en toe mijn borsten vast pakken (ja
mannen lach maar, wij vrouwen voelen dat ja). En af en toe een gil omdat het zo hoog omhoog vlogen!
De mensen in de bus keken en lachte naar ons. We waren ook de enige blanken in de bus. Veel aanspraak en veel gekijk. Je zou denken na een tijdje wen je er aan, maar dat is niet zo. Toch wel leuk als ze naar je roepen en naar je zwaaien. En ook leuk als je aandacht van de mannen krijg. Voelt toch goed sjans (in België betekend dit geluk en kennen ze onze betekenis niet) te hebben. Alhoewel ik iedereen vertel een vriend/ getrouwd te zijn. We waren net onderweg met de pikipiki toen Emma een bericht kreeg dat de boot de volgende dag kwam om naar Rubondo te gaan. We hebben een goedkopen hotel gevonden via de chauffeur van de motorrijders. 1.70 euro pp voor twee kamers. We hadden er geen stromend water en Franse wc. Wen er wel steeds meer aan om op deze wc te gaan. Ach ja moest dit weekend wel, want we waren waar niet veel toeristen komen. We hebben daar gegeten en uiteindelijk gaan slapen.


zondag ochtend zijn we vroeg vertrokken met de pikipiki naar de haven waar de boot op ons zou wachten. Natuurlijk zijn we in Africa en zijn ze niet zo vast aan de tijd. We hebben 30 min gewacht op de boot. Veel aanspraak en veel bekijks van de lokale bevolking. Gelukkig toen de boot er was, zijn we vertrokken. We kwamen aan op onze plek waar we vrij snel in aanraking zijn gekomen met de NIJLPAARDEN. Gewoon voor ons. Nou kon daar uren zitten naar ze te kijken. Al hadden we onze safari's gepland en zouden we eerst wandel safari en daarna boot safari doen. Wandel safari was 3.5 uur uiteindelijk want we wilde op tijd zijn voor de boot. Was een mooie wandel tocht. Helaas geen olifanten of Girafen gezien. Want dat zou super zijn. Oke wel beetje gevaarlijk, maar we hadden een ranger bij ons :) We waren met zijn zessen. Ehm wie het hardste kon rennen geen idee, maar volgens mij ik niet :) hahaha Al zei een gids dat die mij wel wilde beschermen :) ehm oke!!!  Omdat Emma en Maarten net deden of ze een stel waren, lieten ze haar met rust en had ik vrij veel sjans! Gelukkig hadden ze hier respect voor je als je zei dat je al bezet ben. Veel gezien en genoten van de omgeving.
De boottocht was een kleine misverstand maar al snel geregeld met een ander soort boot. Onduidelijk waar de miscommunicatie zat. In ieder geval zijn we rond 16.50 met de boot een stuk gevaren tot 18.30 en hebben een mooie foto's van de dieren, omgeving en zonsondergang kunnen maken. Nog in een restaurant daar gegeten. We zijn met de auto gebracht, maar goed ook want een nijlpaard vloog ineens voor de auto naar de overkant. Als we lopend waren gegaan was het wel eng geweest. Nu zaten we in de auto en de nijlpaard stak over en draaide boven op de heuvel zijn kop op naar ons. Helaas niet vast kunnen leggen op beeld!

Maandag hebben we de drive safari genomen, eerst was het een kende stuk waardoor die daarna over een niet vaak bereden weg gingen. Bomen op de weg lagen die hij weg moest halen. En aantal dieren gezien. En vele mooie omgeving gezien.
12 uur wilde we de boot terug hebben om de bus op tijd te kunnen nemen naar Mwanza. Bij de haven aangekomen hadden we zo drie motors die ons naar het stadje wilde brengen. En konden we vrij makkelijk en snel een buis pakken naar Mwanza. In begin was het ongemakkelijk omdat we alle drie gescheiden van elkaar zaten. Al snel konden twee naast elkaar zitten. Ik zat naast twee Tanzanianen waarmee ik later in gesprek ging. Weet hun namen niet, maar heb eentje van op mijn facebook, zijn vriendin was drie maanden geleden overleden door een verkeersongeluk en de vrouw naast hem, was onderweg naar huis naar haar man.
Hij hielp ons in Mwanza om naar een hotel te gaan. Hij ging zelfs met ons mee in de taxi zitten. En regelde en hielp ons met regelen. Zijn broer was er inmiddels ook bij gekomen. Nadat onze hotel was geboekt en we onze spullen ging pakken ging hij met zijn broer weg. Erg aardig zijn ze hier, behulpzaam en vriendelijk. We gingen onder een kouden douche douchen om ons klaar te maken voor de avondmaaltijd. We hebben overheerlijk gegeten in een Indische restaurant.

Dinsdag op tijd opgestaan om Mwanza nog te zien om vervolgens met de shuttle bus naar het station gebracht te worden. Om 13.00 ging ons vliegtuig en waren we mooi op tijd in Kilimanjaro airport aangekomen. Taxi geregeld en naar huis gereden. In de avond ben ik bij ze gaan eten voor een goede afsluiting.  Maarten is midden in de nacht vertrokken naar België, zijn verblijf zit er op.

Bedankt Maarten en Emma voor de heerlijke avontuur!! Op naar de volgende!

PS Internet is lekker traag. Dus maar 13 foto's! Tja dus toch langs komen voor de fotos en verhalen :) Jullie allemaal!!!