Kinderafdeling!

Vandaag voel ik me al een stuk beter. Bedankt voor de lieve berichten op Facebook. De Antibiotica slaat goed aan. Ga niet woensdag maar de woensdag er op voor controle naar het ziekenhuis. En ja Mam, Lisa, en Kitty ik koop nu water! Het gezin verteld geen water meer te koken voor mij, maar dat ik het gewoon koop!

Vandaag weer een dag op de kinderafdeling geweest. Mijn voordeel is volgens mij dat ik mijn opleiding via de psychiatrie gedaan heb. Ik kan veel dingen hoe lastig of moeilijk het ook is. Naast me neer leggen en los laten. Want ik zag een vrijwilliger, ook een stuk jonger dan mij dat ze er veel moeite mee heeft. Dat ze gelijk klaar staat en gelijk wil overnemen. Iets wat ik eigenlijk niet doe. Ik ga geen rapport lezen om dan medicatie te geven. Hun hebben een andere manier van werken. Ook weigerde ik een flavon uit iemand zijn hand te halen. Ik doe geen dingen waarbij ik niet bevoegd ben. Of ze me nu denken dat ik bang ben, maak me eigenlijk niet uit. Inmiddels achter gekomen dat het geen zin heeft om uitleg te geven aan de zusters.

We hebben samen de bedden verschoond, nadat de lakens eindelijk gekomen zijn. Ze waren nog niet droog of zo iets vaags. Dus eerst tijdje rond gelopen en gesproken met de dokter waar de moeders bevallen. Daar hoorde ik dat een van de kleintjes is overleden. Verder was het onduidelijk waarom en wanneer. Ze vertelde dat ze twee dagen vrij is geweest en nog niet langs is geweest. Ik vertelde haar dat we vandaag nog langs komen. En dat vond ze prima.

We zijn na de dokters ronde langs geweest. Nadat ik haar mee kon krijgen van al haar activiteiten. Leuk te zien hoe enthousiasme ze is, en wat ze allemaal zo graag wil leren. Ik heb haar wel beetje begeleid dat ze niet alles moet overnemen wat ze zeggen en doen. Dat wat ze hier mee maakt het thuis (USA) anders gaat. En dat ze haar eigen waarde en normen moet behouden.

De wees is er nog steeds, en ziet er al een stukje dikker uit. Zag nu ook dat ze wat meer voeding kreeg dan wat ik in eerste instantie gehoord hebt. Vandaag zag ik ook dat de zuster de baby’s aan het voeren waren. Zag ook dat de moeders handmatig kolven. In een beker word gedaan en dan via een slangetje aan hun kind word gegeven. De andere klein kindje werd mee genomen en aan haar moeder gegeven. Zo schattig dat de moeder er nog is voor het kleintje.

Helaas in mijn restaurant is geen wifi meer. Gelukkig kwam Emma op tijd om te vertellen dat een andere restaurant wat gerund word door een Nederlander, waar ik ook was donderdag toen ik uit het ziekenhuis kwam. Daar hebben ze STOKBROOD… ZUCHT. God wat mis ik Nederlands voedsel. Voornamelijk de kippenvleugels!!! Mijn moeders Tomatensoep! Zucht!!!! En natuurlijk de pizza Tuna! ZUCHT, Krijg water in mijn mond!!!!