Eigen ziekenhuis ervaring!

In twee dagen tijd ben ik in twee ziekenhuizen geweest. Zo kom je nog eens ergens. Alleen dit keer was het voor mezelf. Ik heb al een aantal weken last van diarree. Donderdag was het erger dan de afgelopen weken. Nu moest ik in een ochtend drie keer naar de wc om diarree te krijgen. Ik voelde me ook wankel op de been en voelde dat er nu echt hulp van buiten af moest krijgen. De diarree remmers, ORS, bananen en andere hulpjes hielpen niet voldoende om me beter te voelen. Ik belde Georgina om te zeggen dat ik naar het ziekenhuis wilde gaan omdat ik me niet goed voelde. Helaas kon ze niet met mij gaan, en vroeg hulp in van een collega. Later begreep ik dat het een taxi was die mij ophaalde en haalde daarna Baraka op. Hij vroeg naar welk ziekenhuis ik wilde gaan. Ik had geen idee want ik kende beiden ziekenhuizen niet. We zijn naar: Mother Medical Care gegaan. Zei nog dat ik geen moeder was. Hun moesten lachen op mijn opmerking, maar bleek dus niet uit te maken voor het ziekenhuis. Ik werd vriendelijk ontvangen en daar werd ik voor het eerst geconfronteerd dat je geld moest betalen voor alles wat ze bij je doen! Waar ik al niet zo goed in ben, voor me zelf geld uitgeven. Na aantal maanden gedacht zelf uit te vinden en te behelpen lukte niet, dus toch door zetten met dit ziekenhuis bezoek.
Eerste bedrag wat ik moest betalen was 23.000,-- Shilling voor het dossier en aanmelding. Daarna werd ik naar een kamer met een bed gebracht, met een kachel, die voor me bed stond. Ik moest gaan liggen op het bed en me als patiënt gedragen. Inmiddels wist ze dat ik verpleegkundige was, moest ze lachen want die zijn oa lastige patiënten. Kreeg ik een infuus met totaal 1.5 liter water gekregen. Ze moesten weten of de diarree zou stoppen nadat ik wat gegeten heb. Ze brachten me eten, alleen vergeten te melden dat ik geen koemelk kan eten. Waardoor ik vroeg om het weer mee terug te nemen, want ik ga dit niet eten. Daar krijg ik alleen maar meer diarree van. Had zelf nog banaan en brood bij me. Wat ik gegeten heb, en kreeg van hun een kop thee! (zonder te hoeven te betalen ;)) Helaas kreeg ik vrij snel weer diarree. Ik kreeg diarree stoppers in de hoop dat het gaat stoppen. We zijn buiten het ziekenhuis gaan eten, bij terug komst is infuus eruit gegaan en ben ik naar huis gegaan. Voordat ik naar huis ging, kreeg ik te horen dat we al de hele dag een taxi hadden besteld… Ehm pardon? Waarom vertel je dit dan niet? Anders had ik het wel anders geregeld! (jaja alarmbellen).  Want ik moest 40.000,-- Shilling voor de hele dag betalen. Hier was ik zeker niet blij mee, ook niet omdat hij niet prettig reed. En hij haalde nog andere mensen op terwijl ik in de taxi zat. Te ziek om er op in te gaan. Dit is ook zeker de laatste keer dat ik van deze serves gebruikt heb gemaakt. En volgende keer zal ik verder door vragen, nee er komt geen volgende keer.

Bij thuis komst ben ik vrij snel gelijk naar bed gegaan. Ik voelde me warm, hoofdpijn en misselijk. Dit voelde ik me nog niet in het ziekenhuis! Om 19.00 kwam Salma overleg wat ik wilde eten, heb ik een klein beetje gegeten. Werd verteld dat ik waarschijnlijk gevoelig was voor sommige producten. Ik kreeg het eten niet weg. Voelde me misselijk en at met veel tegen zin. Ook al wist ik dat ik juist wel moest eten om weer op krachten te komen.

Vrijdag 16 mei 2014. Was vroeg wakker, wilde me douchen voor ik naar me werk ging. Helaas voelde ik me niet veel beter. Ik had nog steeds diarree en voelde me nog wankel. Na lang na denken toch maar ziekmelden. Ik ben met Salma mee gegaan om me vlak bij het werk af te zetten, om naar binnen te gaan en me ziek te melden (op deze afdeling heb ik geen telefoonnummer, en moest ook nog geld pinnen dus dacht praktische gelijk alles in een). Hun verteld dat ik er hoog waarschijnlijk maandag weer ben. Pole was hun eerste reactie. Grappige was dat ik gister in het ander ziekenhuis gesproken hebben over hoe vaak mensen pole zegt. Mzungu die door modder loopt, pole, aangevallen door een hond, Pole. Diarree Pole. Ook als je beroofd ben, zeggen ze pole.

Ik ben naar een bank gegaan om geld te halen, want gister had ik te weinig geld bij me om het ziekenhuis en de taxi te betalen. Dat heeft Baraka voorgeschoten. Eerst via restaurant nog op Wifi gezeten. Wilde graag Alexander nog feliciteren hij was jarig en Lisa spreken. Omdat ik me toch niet erg fijn voelde. Bedankt Lisa J Was ff fijn om met bekende te praten en in mijn eigen taal. Ik wilde mijn ouers niet gelijk ongerust maken dat ik me niet lekker voelde. (ik weet dat ik jullie altijd mag storen, maar wat hebben jullie aan een huilend meisje aan de telefoon die zich ziek voelde) Nadat ik moet (erg zweten, zwak en niet lekker) verzameld had ben ik naar the office gegaan om mijn schulden af te betalen. In het restaurant had ik water besteld, en nadat ik het had op gedronken kreeg ik het gelijk erg koud. Aangekomen op kantoor vroegen ze hoe het was, waarop ik reageerde dat ik nog niet goed voel. Dat ik nog steeds diarree heb. Rusteloos en niet goed wist wat ik moest doen en denken. Daarbij gister hoofdpijn en misselijk. En vandaag waarschijnlijk verhooging. Ik moest naar het ziekenhuis terug. Dit wilde ik niet, omdat ze gister niets gevonden had, vond beetje gek om dan weer terug te gaan. Misschien moest ik gewoon in bed liggen en uitzieken. Georgina stond er op om er toch heen te gaan. We zijn naar: Aga Khan Health Centre Arusha gegaan. Daar moest je voor elke handeling gelijk betalen. Ik moest me eerst inschrijven voor het ziekenhuis. Daarna werd ik geroepen door een zuster. Die mijn gewicht, lente, bloeddruk, hartslag, temp, zuurstofgehalte allemaal wilde weten. Na lang wachten werd ik geroepen door een dokter. Mijn verhaal gedaan. Ik werd door gestuurd naar het laboratorium voor bloed, urine en ontlasting werden onderzocht. Ontlasting lukte dit keer niet. Bloed is afgenomen bij mijn linker hand. Konden hem moeilijk zien zitten. Mijn bloedader in mijn hand gaf niet al te veel bloed. Ze moest het een handje helpen. Daarna nog langer wachten, inmiddels hadden we trek gekregen. Om 14.30 werden we geroepen en hoorde ik dat ik Typhil fever heb. Ik heb op internet gezocht en volgens google is het Salmonella Typhi. Ik heb antibiotica gekregen en over 5 dagen moet ik me beter voelen. En dan over een week weer terug komen voor onderzoek of het weg is.

Nu valt ook het kwartje. Ben al drie weken onwijs moe. De moeheid word alleen maar meer. Ik slaap 8 tot 10 uur en nog ben ik zo moe alsof ik de hele nacht niet geslapen heb. Het rennen was laatste keer erg vermoeiend, terwijl het makkelijker hoort te gaan. De berg oplopen kwam nu meer vermoeid boven dan er voor. En ik zag me zelf Nepal al kruipend te moeten beklimmen terwijl lisa voorbij rende!!!

Ben erg blij dat ik nu achter ben gekomen waar ik last van heb. En hopelijk zal het snel overgaan. Dan kan ik weer verder genieten van mijn reis! Blij toe dat nu duidelijk is wat het is!