escursie

Donderdag zijn we naar een ziekenhuis geweest. Ik baal verschrikkelijk want ik heb per ongeluk al mijn foto’s verwijderd. Gelukkig had ik de meesten foto’s op mijn tablet en op USB stick gedaan. Alleen de foto’s die ik donderdag heb genomen in het ziekenhuis zijn allemaal verwijderd. Gelukkig is er maar één groepsfoto met mijn foto toestel gemaakt. En hebben we nog andere fototoestellen waarbij de meesten foto’s zijn gemaakt. En nog leuker een groepsfoto’s met de zusters en dokters die ons die dag geholpen hebben.

Het ziekenhuis was een stuk het bos in, waar we over een onverharde weg reden met de bus. Het heeft bijna de hele dag geregend waardoor het spannend was of we vast kwamen te zitten of niet! Gelukkig zijn we niet vaste komen te zitten en konden we onze werkzaam heden gewoon doen.

We kwamen er aan en we kregen een rondleiding in het ziekenhuis. Waar alles te vinden was. Het is een heel netjes en opgeruimd ziekenhuis/kliniek. Alles was keurig geordend. De patiënten waren op de hoogte dat een aantal wazungu zouden helpen met de inwoners die op spreek uur zijn gekomen. We hadden drie groepjes. Eerste groepje deed de receptie. Daar was ik als eerste bij. We waren met zijn tweeën. Grace noteerde hun naam, leeftijd en gewicht op een papiertje. En ik ging hun temp opmeten en hun bloeddruk meten. De kleintjes moesten steeds huilen toen ik ze hun temp wilde opmeten, dat deed ik onder de oksels. De vrouwen bij wie ik de tensie op meet waren vaak gespannen met hun arm en spraken tussen het meten door. Iedereen hielp elkaar ook als iemand geen Engels sprak. Vaak lukte het ook met gebaren om uit leg te geven wat er gedaan moest worden bij de kinderen of de volwassenen. Geen idee of de dokter nog wat met de bloeddruk deden.  De tijd vloog voorbij, voor dat ik er erg in had, was het al 13.00 en werd gezegd dat we onze eten mochten gaan eten. In groepjes want liefst wel dat we door gingen. Bleek dat veel mensen uit de omgeving langs gekomen zijn om op spreekuur te komen. Tijd vloog voorbij. Na het eten ging ik ergens anders zitten. Wat ik erg graag wilde was de medicatie uitdelen. De dokter schrijft na onderzoek op wat ze mankeren en schreef hun medicatie voor. Niet alle medicatie hadden we, waardoor de mensen het zelfs moesten kopen. We hebben wel het een en anders kunnen geven aan de inwoners. Dit vond ik een stuk leuker om te doen, ook omdat ik de recepten van de dokter beter begreep. Ze schrijven het anders dan in ons land. Bijvoorbeeld: tds 5/7 dat betekend drie x per dag, 5 dagen lang. Of bd 1/52 betekend 2 x per dag voor 7 dagen lang. Of od 3/7 betekend 1 x per dag voor 3 dagen.

Bij de dokter in zijn kantoor zitten heb ik niet gedaan. Hoorde ook achteraf dat ik daarbij niet veel gemist hebt. Daar was voornamelijk bij staan en kijken wat de dokter voor schreef. Bij de andere twee was actiever om te doen. Wat onwijs leuk was om te doen. Toch baal ik verschrikkelijk, had onwijs leuke foto’s gemaakt van het ziekenhuis.. :’( ZUCHT! Waarom lette ik niet goed op, waarom las ik het niet goed! Moet ook geen foto’s verwijderen op je fototoestel voordat je ze op je tabl heb gedaan! Wijze les om dit zeker niet as weekend te doen! De rede waarom ik aantal foto’s wilde verwijderen, waren de onduidelijke en mislukte foto’s. Gelukkig zijn er nog actie foto’s gemaakt van onze dag, en die staat op een andere foto toestel!